نمازهای فرض :

نمازهای فرض بر مسلمان در هر شبانه روز پنج وقت است که عبارتند از : نماز صبح که آنرا نماز فجر یا بامداد گویند ، و نماز ظهر ، و نماز عصر، و نماز مغرب ، و نماز عشاء و یا خفتن.

1 ـ نماز صبـح : دو رکعت است و وقت آن از طلوع فجر صادق یعنی فجر دوم ـ و آن روشنی است که در آخر شب از جهت مشرق می آید ـ تا طلوع آفتاب.

2 ـ نماز ظهر: چهار رکعت است و وقت آن از اول زوال (مایل شدن) آفتاب از وسط آسمان شروع می شود و تا هنگامی که سـایه^ء هـر چـیز عـلاوه از سـایـه^ء اصلی آفتـاب یک بـرابـر آن شود ادامه دارد.

3 ـ نماز عصر: چهار رکعت است و وقت آن بعد از انتهای وقت نماز ظهر شروع می شود تا اینکه سایه^ء هر چیز دو برابر آن شود (و وقت ضرورت) تا قبل از غروب آفتـاب که رنگ آن زرد شود ادامه دارد.

4 ـ نماز مغرب: سه رکعت است و وقت آن از غروب آفتاب شروع شده و تا  ناپدید شدن شفق سرخ ادامه دارد.

5 ـ نماز عشـاء چهار رکعت است و وقت آن بعد از انتهای وقت مغرب تا یک سـوم شب و یا نیمه أول شب ادامه پیدا می کند.

صفت و چگونگی نماز:

بعـد از اتمام طهارت و پاکیزگی بـدن و محل نماز با صفتی که ذکر کردیم انجام گرفت ، و ‏مسلمان از دخول وقت نماز مطمئن شد بطرف قبله که خـانه ی  خـدا  در مکـه است ایستاده و ‏برای هر نمازی که می خواست بخواند اعم از فریضه و سنت و نافله در قلب خودش نیّت می ‏کند و سپس اعمال ذیل را انجام می دهد : ‏

‏1 ـ در حالیکه به سجده گاه خودش می نگرد تکبیر تحریمه «الله أکبر» می گوید.‏

‏2 ـ در هنگام گفتن تکبیرة تحریمه هر دو دست خود را در تا برابر دو شانه و یا مقابل گوشها بالا ‏می برد.‏

‏3 ـ و سنت است که بعد از تکبیر تحریمه دعای استفتاح نماز بخواند و بگوید: «سبحانک ‏اللهم وبحمدک وتبارک اسمک وتعالی  جدک ولا إله غیرک».‏

بار إلها! ما تو را منزه می دانیم ، و تو را حمد و سپاس می گوئیم ، و نام تو را برتر می دانیم و ‏هیچ معبـود بر حقی غیر از تو وجود ندارد.‏

و اگر بخواهد بجای دعای گذشته این دعاء را می خوانـــد: «اللهم باعد بینی وبین خطایای کما ‏باعدت بین المشرق والمغرب، اللهم نقنی من خطایای کما ینقّی  الثوب الأبیض من الدنس، ‏اللهم اغسلنی من خطایای بالماء والثلج والبرد».‏

بار إلها! همچنانکه بین مشرق و مغرب فاصله ایجاد کردی ، بین من و گناهانم فاصله ایجاد کن . ‏پروردگارا ! همچنانکه لباس سفید از چرک پاک می شود مرا از گناهانم پاک گردان . خداوندا! مرا ‏از گناهانم با آب و یخ (برف) و تگرگ شستشو ده.‏

‏4 ـ سپس می گوید: (أعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم).‏

پناه میبرم به خدا از شر شیطان ملعون و نفرین شده ، بنام خداوند بخشاینده ی مهربان .‏

سپس سـوره ی فاتحه را قراءت می کند : ‏)الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ (2) الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ (3) مَلِکِ یَوْمِ ‏الدِّینِ (4) إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ (5) اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ (6) صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ ‏المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ (7)‏(‏ و بعد از آن می گوید: «آمین».‏

‏[ ستایش خدای راست ، پروردگار جهانیان ،‏ بخشاینده مهربان ، خداوند روزِ جزا ،‏ تنها تو را ‏بندگی می کنیم ، و تنها از تو یاری می جوییم ،‏ ما را به راهِ راست ره نما ،‏ راه کسانی که به ‏آنان انعام کرده ای( راه پیغمبران و صدّیقان و شهیدان و صالحان ) ، نه آنان که مورد خشم ‏قرارگرفته اند ( یهود) ، و نه راه گمراهان (نصاری) ].‏

‏«آمـین» دعای ما را بپذیر، و ما را به راه راست پایدار گردان.‏

‏5 ـ سپس سوره ای از سوره های قرآن که آنرا حفظ دارد قراءت می کند مانند: ‏ )قُلْ هُوَ اللَّهُ ‏أَحَدٌ (1)اللَّهُ الصَّمَدُ (2) لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ (3) وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ (4)‏(‏.‏

‏[ بگو: خداوند است که یگانه است ‏، خداوند بی نیاز است ، نه (فرزند) زاده ، و نه زاده شده ‏است ، و هیچ کس همتای او(نبوده) و نیست ].‏

یا سوره ی : ‏)إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ (1) وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا (2) فَسَبِّحْ بِحَمْدِ ‏رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا (3)‏(‏.‏

‏[ چون نصرتِ الهی و فتح فرا رسد ، و مردم را ببینی که گروه گروه در دینِ خدا درمی آیند ،‏ ‏پس پروردگارت را با ستایش (او) به پاکی یاد کن و از او آمرزش بخواه. بی گمان او توبه پذیر ‏است ].‏

‏6 ـ بعد از آن به رکـوع رفته می گوید : «الله أکبر» و دو دست خود را بر زانوی خود می گذارد و ‏می گوید: «سبحان ربی العظیم» (پاک است پروردگار بزرگ من).‏

و سنت است که سه بار یا بیشتر آنرا تکرار کند.‏

‏7 ـ سپس سر را از رکوع بلند کرده می گوید : «سمع الله لمن حمده» (خدا می شنود ـ و می ‏پذیرد ـ ستایش کسی که او را ستایش نماید) ، خواه إمام باشد و یا منفرد ( تنهاگذار).‏

و بعد از راست شدن و آرام گرفتن از رکوع می گوید : « ربنا ولک الحمد حمداً کثیراً طیباً مبارکاً ‏فیه ملء السموات وملء الأرض وملء ما بینهما وملء ما شئت من شیء بعد ».‏

‏( ای پروردگار ما ! ستایش حقیقی ویژه ی تو است ، بیشترین و بهترین و مبارک ترین حمد و ‏سپاسی که آسمانها و زمین ، و آنچه بین آن دو است ، و آنچه تو خواهی پر شود از آن ).‏

اما اگر مقتدی باشـد در این هنـگام می گوید : «ربنا ولک الحمد ...» تا آخر این دعاء.‏

‏8 ـ سپس سـجـده کرده می گویـد : « الله أکبر» و بر اعضای هفتـگانه خود سـجده می کند که ‏عبارتنـد از :‏

پیشانی با بینی ، و کف هر دو دست ، و هر دو زانو ، و سر انگش  و پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) در هنگام سجده رفتن نماز از هیچ مهری استفاده نکردند .

و باید احکام و دستورات خدا و رسولش حضرت محمد (ص) را رعایت کنیم تا رستگار دنیا و آخرت شویم و دین خدا را به گوش همه ی مردم جهان برسانیم و به یکتاپرستی الله متعال دعوت دهیم ( انشاالله ) و میخوام همین جا چند دعا به درگاه الله متعال کنم ، ای خدای مهربان هر کسی مشکلی داره ، مشکلش را حل کن ( آمین ) ای خدای کریم رفتگان ما ( مردگان ) را بیامرز و از گناهشان در گذر ( آمین ) ای خدا عزیز بیماران ما را شفا بده ( آمین ) ای خدای مهربان ، هر کسی را که در گمراهی است اگر آن را لایق میدانی به راه راست هدایت کن ( آمین)  ای خدای توانا ، هر چه فساد  روی زمین است را پاک کن ( آمین ) ای خدای رحیم مرگ ما را نیز با خوشحالی بگیر ، مثلاً وقتی در سجده هستیم و نماز میخوانیم ، به شیوه ی آسان و آنچه لایق مسلمان بودن هست ، مرگ ما را بگیر ( آمین ) ای خدای مهربان ، بهشت خود را نصیب من و خانواده ی من و تمامی مسلمین جهان بگردان ( آمین ) و ذکر لااله الا الله را در زندگی مان خیلی بگوییم و از خدا بخواهیم که لحظه ای که روح از بدن جدا میشه ، بتوانیم  که  کلمه ی مبارک  لااله الا الله را بگوییم ، چون در حدیث هست که میگه : کسی که اولین کلمه اش با ذکر لااله الا الله باشه و آخرین کلمه اش نیز با ذکر کلمه ی مبارک لااله الا الله  باشه ، انشاالله بدون حساب و کتاب وارد بهشت خداوند میشه .

و صلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم